This blog is created for those who are interested in Indic studies. i keep posting my poems and short essays in this blog. viewers are welcome to comment.

Thursday, July 2, 2020

WEBINAR


वेबिनार्
प्रो. चौडूरि उपेन्द्र रावः
संस्कृताध्ययनसंस्थानम्,
जे. एन्. यू. नवदिल्ली, भारतम्

बहोः कालाज्जनास्सर्वे स्वगृहाभ्यन्तरे स्थिताः।
यापयन्त्येव कालं हि पिधानसमयेऽधुना ॥

विचित्रमेव गेहेषु जायते सकलेष्वपि ।
समाना दिनचर्या नः पाल्यतेऽद्य दिवानिशम्॥

भोजनं शयनं मध्ये काफीपानं तथा जनैः।
व्यायामश्च प्रभातेषु सायं चायेन याप्यते॥

दूरवाण्यैव सर्वेऽपि यापयन्त्यद्य जीवनम्।
विरलाः पुरुषा एव पुस्तकाध्ययने रताः ॥

एवं स्थिते जनैः कैश्चिद्दूरदर्शनकाम्यया।
वीक्ष्यते चेत्करोनायाः कथैव दर्श्यते पुनः॥

अथवा चीन-चीनेति श्रुतं तच्छ्रावयन्ति ते।
पाकिस्तानस्य दुष्कृत्यं समाचारप्रवाचकाः ॥

कीदृशी दुरवस्थाद्य सम्प्राप्ता दुरतिक्रमा ।
याप्यते जीवनं सर्वं चातुष्कुड्ये गृहान्तरे ॥

अथवा वेबिनारेति विनूत्नां प्रक्रियां जानाः ।
समाश्रित्य चिकीर्षन्ति गोष्ठीर्नानाविधास्सदा॥

धनव्ययं विनैवैतत्पण्डितागमनं विना।
सभागृहं विना सर्वैर्वेबिनार्क्रियतेऽधुना॥

सेमिनार्तु महत्कष्टं विना वित्तं विना गृहं।
शक्यते वेबिनार्कर्तुं गृहाभ्यन्तरवर्तिभिः ॥

भेदोऽयमेव वेत्तव्यो वेबिनार्सेमिनारयोः।
विश्वविद्यालयैस्सर्वैस्संस्कृतज्ञैर्विशेषतः ॥

उष्णतायाः प्रकोपेण भारतोत्तरवर्तिनः।
शुष्यन्ति मानवास्सर्वे न वृष्टिश्शैत्यदायिनी॥

दिल्ल्यां तु महदेवौष्ण्यं पीडयत्यखिलानपि।
क्षुब्धा हि जनता ह्यत्र प्रकृतिक्रोधशोषिता ॥

एतादृशेऽधुना काले कष्टदायिनि संस्थिते ।
सुदीर्घभाषणान्यत्र श्रोतुं शक्तिर्भवेत्कथम् ? ॥

तस्मात्संक्षिप्तरूपेण वेबिनारस्य चालनं ।
कृतं चेत्कृतिनो भूत्वा विन्दन्ति सुमहत्फलम्॥   

वेबिनारे प्रेवेशार्थं जनास्सर्वे समुत्सुखाः ।
प्रविश्य नैव जानीमो किं ते श्रुण्वन्ति वा न वा ?॥

तस्माद्गुरुमुखेनैव प्राप्या विद्या यशस्करी।
दूरस्था चेत्सदा विद्या दूर एव विसर्ज्यते॥
सक्षाद्गुरुमुखज्ञानं तदैव प्राप्स्यते जनैः ।
करोनाकोविदस्यास्य यदा नाशो भविष्यति॥
                            
देवदेवस्य कारुण्यान्नाशो भवतु सत्त्वरम् ।
लोकसौख्याभिवृध्यर्थं कोविदस्य दुरात्मनः ॥

                                      इति शम्





Thursday, June 25, 2020

“Madhulika”, poetic creativity of Prof. C. Upendra Rao


“Madhulika”,
poetic creativity of Prof. C. Upendra Rao
Book Review by  
Prof. Sushant Mishra, JNU

            “Madhulika” is a pleasant surprise as a collection of poems in Sanskrit, written by Prof. C. Upendra Rao. Prof. Rao is also a Pali scholar yet, he writes these poems in elegant Sanskrit. The metaphorical associations of the poetic style exhibit the matured thinker in Prof. Rao, who has reflected upon the contemporary political situations to a personal emotional outburst, natural to poetic creativity. Prof. Rao himself writes, “Kavih marmikah bhavati” (a poet is touched by the happenings around him, and also is capable of touching the heart of others). In this collection, entitled “Madhulika”, there are fifty-one poems, each with a distinct flavor. 

            The poet sends messages like “chīna nirmitaṁ na kreshyāmaḥ” (Let us not buy the products of China) and equally deftly expressed the emotional being of himself in “Tvayaa vinaa” (Without you), a confessional poem of love. In various poems, Prof. Rao has experimented with the versification and rhyming patterns exhibiting the vivacity of the language of the poems. Written in Sanskrit, the poet has used deftly some of the traditional metres and also has gone to express himself in blank verses. 

            Fore-worded by an eminent scholar, Mahāmahopādhyāya Ramākānt Shukla, the collection entitled “Madhulika” is a collection of beautiful Sanskrit poems invoking pride in the language as well as the matured reflection of the poet on the contemporary social, political and personal lives in our times. 

            It has been a pleasure for me to read these poems. 


Tuesday, May 19, 2020

Becoming Vice Chancellor should not be the aim.



कुलपतिः

प्रो. चौडूरि उपेन्द्र रावः,
जे. एन्. यू.

पुत्र !
संस्कृतं पठ !
सनातनसंस्कृतेः
सारथिर्भव !
आं तात,

अहमपि संस्कृतं पठिष्यामि
अहमपि उपाधिं प्राप्स्यामि

अहमपि शोधकार्यं करिष्यामि
अहमपि सेवां प्राप्स्यामि
अहमपि ग्रन्थान् लिखिष्यामि

अहमपि सभासु भाषिष्ये
पुष्पगुच्छैः खलु मोदिष्ये
अहमपि ज्येष्टान् सेविष्ये
अहमपि धनं प्स्ये

अहो पुत्र,
किं करोषि?
क्व यासि ?

आं तात !

अहमपि प्रोफ़ेसर भविष्यामि
अहमपि परिचयान् करिष्यामि
अहमपि विदेशान् गमिष्यामि

अहमपि सम्मानं प्राप्स्यामि
अहमपि कुलपतिर्भविष्यामि

सत्यं..,
संस्कृतं पठ
कुलपतिर्भव !!


 

నవవస్సస్మిం హోతు మఙ్గలం

  నవవస్సస్మిం హోతు మఙ్గలం   లేఖకో - ఆచారియో చౌడూరి ఉపేన్ద్రరావొ సక్కతవిజ్జాజ్ఝయన - సంథానం జవాహరలాల్ నేహరూ విస్సవిజ్జాలయో నవ...